Spontane review over Audiofile en ATC SCM40
Hoewel graag in de spotlight, houdt Audiofile er niet echt van om klanten (en soon to be klanten) pro-actief om een Google of Facebook review te vragen. Te geforceerd, too obvious, te zeer wat anderen ook doen, te weinig spontaan. Te zeer in lijn met bijvoorbeeld de vraag aan uw partner “Hou je nog van mij?”…waarna het antwoord feitelijk geen antwoord is…
Wil van den Dungen, musicus van beroep, vond het nodig om, na zijn bezoek aan Audiofile, een tamelijk uitgebreide review te schrijven over zijn ervaringen met Audiofile én de geteste ATC SCM40 luidsprekers. In overleg met Wil heeft Audiofile toestemming gekregen voor plaatsing van zijn artikel hier op de website en op de social media. Waarvoor dank en vooral, wat een eer het te mogen delen…
__________________________________________
Bezoek aan Audiofile in ’s-Gravenmoer, oktober 2023
Een openbaring zou ik dit bezoek beter kunnen noemen. De kennis die Michel heeft, is zeer uitzonderlijk. Dat heb ik nog niet vaak meegemaakt. Maar laten we vooraan beginnen.
De koffie was nog niet klaar of we waren al in een goed gesprek verwikkeld, over het weergeven van muziek. Op zich niet zo heel vreemd, als je naar een audiowinkel gaat.
Maar, Michel heeft een zeer eigen manier, om erachter te komen wat voor type luisteraar een potentiële klant is. Ik heb niet alle vier onthouden, maar al vrij snel kwamen wij er samen achter, dat ik een analytische luisteraar ben. Die kennis kwam alleen al uit de apparatuur, die ik op dit moment thuis heb staan. De beste man weet van extreem veel apparatuur, wat deze met de klank doet. Dat kunnen waar heel weinig winkeliers en is beslist uniek te noemen.
Oke’, ik ben dus een analytische luisteraar. Zo heb ik dat zelf nooit bekeken, maar dat heeft natuurlijk rechtstreeks met mijn werk als musicus te maken. Twee Conservatorium opleidingen en 50 jaar ervaring met het bespelen en anderen leren bespelen van blaasinstrumenten moet wel ergens toe geleid hebben.
Voor mij persoonlijk is het niet zo noodzakelijk, om te weten wat voor type luisteraar ik ben. Ik weet, door alle opgedane kennis, precies wat ik terug wil horen in een audio-set. Al vrij snel dacht ik: zet hem maar aan! Maar uit respect en om er van te leren, ben ik aandachtig blijven luisteren naar hetgeen Michel te zeggen had. En wel om de reden, dat ik doorkreeg dat hij een klant optimaal kan helpen bij zijn keuzes. En dat is nou net die openbaring uit de eerste alinea.
Ik zou het hier bijna vergeten, maar waar kwam ik ook weer voor? Een vriend, met ongeveer dezelfde luisterervaring maar die dieper in de audiowereld zit, had mij al een paar keer gewezen op luidsprekers van ATC. Hetzelfde gebeurde onlangs weer tijdens de show in Veldhoven. Daar kwam het er echter niet meer van. Thuisgekomen, de dealerlijst eens opgeroepen en ’s-Gravenmoer bleek het dichtstbij.
En dan gaan we nu luisteren naar de ATC 40 zonder ingebouwde versterker. We gingen een aantal zeer goed gekende fragmenten beluisteren.
Astrud Gilberto met het orkest van James Last: Wat als eerste opviel, was hoe sprankelend de vele percussie-instrumenten klonken. Tot in het kleinste detail was alles uitstekend te onderscheiden. Eigenlijk was het gewoon genieten! Astrud’s stem stond mooi in de ruimte. Nou vind ik haar geen geweldige zangeres, maar er begon ineens een meneer mee te zingen die van mij wel thuis had mogen blijven. Van een noot uitzingen heeft hij nog nooit gehoord. Ik luister dan ook altijd, hoe slecht hij klinkt. Hoe beroerder, hoe beter de audio-set.
Freddie Hubbard is mijn lievelings jazztrompettist aller tijden. Het muziekstuk begon met conga’s. Je kon de handen van de bespeler er op neer zien te dalen. Na een aantal maten gaat de bas een octaaf lager en daar zat ik op te wachten. Daar gaan veel speakers de fout in, maar de ATC’s gaven geen krimp. Zij lieten zich niet van de wijs brengen, erg knap. Ondertussen was Freddie zelf ook meegaan trompetteren. Samen met een saxofonist speelde hij eerst unisono, waarna de solo’s begonnen. Ja, dit waren levensechte instrumenten. Freddie wil nog wel eens ruw uithalen (sorry dat ik dat mooi vind), maar dat werd zeer goed weergeven.
Yello, laten we eens gek doen, zei ik tegen Michel. Hoe verzinnen ze het om dergelijke opgeblazen klanken op een cd te zetten. Maar het is een mooie test voor het laag en wederom gaven de luidsprekers geen krimp.
Na nog paar andere korte muziekjes beluisterd te hebben, zijn we gestopt. Hoeveel kosten deze ATC’s eigenlijk? Ik meen ongeveer 5500 euro per paar. Dat is best serieus geld voor de meeste muziekliefhebbers. Maar als het echt nog wat beter moet, denk ik aan bedragen van 15.000 tot 25.000 euro. Natuurlijk moet je elektronica ook van een goede kwaliteit zijn, want anders heb je er nog niks aan.
Wil van den Dungen
musicus